Van 4 t/m 15 oktober is het weer Kinderboekenweek! Dit jaar is het thema: BIJ MIJ THUIS. Bij mij thuis lezen we elke avond voor het slapengaan. Bij mij thuis kun je heel ver boven de stad uitkijken. Bij mij thuis vieren we het Suikerfeest. Bij mij thuis wonen twee mama’s. Bij mij thuis eten we elke vrijdag patat. Bij mij thuis zijn alle deuren breed genoeg voor de rolstoel van mijn broertje. Hoe is het bij jou thuis? Wat maakt jouw huis een thuis?
Voel je thuis in de bibliotheek. Vanaf vrijdag 8 september kun je kaartjes reserveren. Check het programma hieronder alvast zodat je precies weet waar je naartoe wilt!
Kinderboekenweekfeest op 8 oktober
Kom je huis uit en vier de Kinderboekenweek in de bibliotheek! Bouw je eigen tiny house, doe een TikTok dans en smikkel van zelfgemaakte gerechtjes in de Kinderkeuken. Leer meer over de bijzondere huizen van dieren en bekijk de mega-slakken van de Slakkenman, die wegen wel 1,5 kilo!
Vergeet niet je proefjespakket op te halen of doe de gratis stickerspeurtocht. Tijdens het Kinderboekenweekfeest verveel jij je geen seconde... Klik hier voor kaartjes en reserveringen.
Woensdag 12 oktober | Schiebroek 15:30 - 17:00 | Workshop (6+) Wat vind jij leuk bij jou thuis? Eten jullie lekker met z’n allen op de bank? Zorg jij voor een huisdier? Maak een miniatuur en laat daarin zien hoe dat bij jou thuis is!
Bibliotheek Rotterdam wil alle Rotterdamse jongeren motiveren om plezier te beleven aan verhalen, taal en kennis over de wereld.
Ben jij op zoek naar manieren om leesbevordering, digitale geletterdheid en burgerschap een plek te geven op jouw school? Wil je een keer langskomen met jouw klas? Bekijk dan ons aanbod op deze pagina.
Ben jij een echte liefhebber van graphic novels en manga? Dan heb je als bibliotheeklid geluk! Met Comics Plus krijg je toegang tot bijna 25.000 online verhalen! Op deze pagina lees je hoe het werkt.
De website van Comics Plus is alleen in het Engels beschikbaar.
Nog geen lid?
Ben je nog geen lid van de bibliotheek? Kijk dan eens naar een van onze abonnementen. En wist je dat je tot 18 jaar gratis lid wordt?
Log in met je bibliotheekpasnummer en je 4 cijferige pincode. De pincode is dezelfde code als waarmee je inlogt op de wifi.
Stap 3
Je bent nu op de website van Comics Plus en kunt beginnen met boeken zoeken. Klik op de groene button met het pijltje om het boek te openen en te lezen. Met de muis of de pijltjes op je toetsenbord blader je door de pagina’s.
Als je eenmaal bent ingelogd, heb je onbeperkt toegang met je wachtwoord zolang je lid bent van de bibliotheek.
In onderstaand filmpje wordt ook uitgelegd hoe je Comics Plus gebruikt.
Wachtwoord vergeten?
Ben je je wachtwoord voor Mijn Menu vergeten? Maak dan een nieuw wachtwoord aan via de website van Bibliotheek Rotterdam.
een balletje dat draait in de kom van onze bekken momenteel een kans van één op 655,468 inwoners
postercampagnes voor gemengde relaties en daadwerkelijk gemengde relaties maar ook bangbekken die leuzen beamen kapen bruggen die zijn gebouwd
neem niets voor lief, ook jezelf niet
wijs een vinger trek een streep tot hier en niet tot hier en niet-
wat door mensen is gemaakt kan door mensen worden gewist wat in het licht staat werpt een schaduw dit is de gevlekte huid van je thuis
je woont niet in je winst, maar in je erfenis
alles wat er is laat zien wat verdween of nooit verscheen is net zo aanwezig als jij en ik hier en nu
we geloven hier van alles vooral in ons eigen gelijk veeg je denken voor je verder gaat leven is de toekomst bevlekken
de kunst is om dat goed te doen
Elfie Tromp
Stadsgedicht 1, 2023
#2 Rattenplaag
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van de staking van de vuilnismannen en -vrouwen.
Rattenplaag
zonder jou ligt alles vol eraf, ernaast het broeit, het stinkt
naar mensratten die piepen: ‘efficiëntie!’ ‘ketenmanagement!’ ‘concurrentiepositie behouden!’
maar er zit geen winst in wegwerpcultuur in plastic praatjes
jij raapt op houdt bijeen ordent alle troep
laat zien wat overduidelijk is
laat het liggen laat het gisten laat ze zien
hoe de straten vullen met vuil waardeloos, misschien, maar jij niet en je weet
wat je waard bent
vuilophaler schatgraver stedendrager
#3 Ceremoniemens
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van de Koningsdagviering in Rotterdam.
Ceremoniemens
je bent bloed en munt mens en monument een wildvreemde met een bekend gezicht
een ceremoniemens dat als duur servies voor speciale gelegenheden uit de kast wordt gehaald
je mag lachen, maar niet te breed, anders houden ze niet meer van je jouw geluk wordt gewogen in belasting en staatsschuld
wat je had kunnen zijn: lid van het buurtcomité buschauffeur in een middelgrote gemeente moppentapper, slager, directeur van een beschuitfabriek
ik zie een man met twee benen die zo goed als het gaat doet wat er van hem wordt gevraagd
je draagt de zeeschildpad naar zee je danst met wezen je wuift bedeesd
je weet heel goed dat elke uitgestoken hand zich kan ballen tot een vuist je weet nog beter dat elke lach bestaat uit tanden ze dragen je hier vooralsnog op handen
dat heet een wankel evenwicht
#4 14 mei 1940, 13.27
Dit stadsgedicht werd geschreven voor de herdenking van het bombardement op 14 mei 2023.
14 mei 1940, 13.27
Iemand die bombardeert, of het bevel tot een bombardement geeft, zou zich eerst zelf moeten laten bombarderen.
(H.J.A. Hofland)
14 mei 1940:
Mijn opa Harry is geen held maar 22 en heeft honger
13.27 de koninginnensoep wordt geserveerd 13.29 hij blaast op zijn lepel, neemt een hap 13.31 de eerste bom valt op het Noordereiland
het dak kraakt de woonkamer fikt mijn opa roffelt de trap af
de laatste blik: het tafelkleed in lichterlaaie het roomwitte servies barst in de hitte als popcorn
buiten verduistert gruis de stad zwart-wit zijn moeder hoest zijn vader vloekt
‘Pak de- pak de- Laat ook maar!’
ze volgen de stroom van stofwolkburen naar de schuilkelder
door straten vol bommen vol mensen
waarom zou je gillen denkt mijn opa als je moet rennen?
hij is de rest van zijn leven stil werkt hard, wacht af wie weet wanneer de volgende valt
droge mond, kloppend hart, met in zijn vuist de zilveren lepel waar hij net nog mee at
hij staat daar nog steeds ondergronds ging zelf nooit af, maar stolt en stolt en stolt
#5 Mensbeeld
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van het nieuwe standbeeld 'Moments Contained' van kunstenaar Thomas J. Price.
Mensbeeld
Ieder mens is een schildwacht wat wordt bewaakt verschild
leun gerust tegen mijn benen als een kind, lach achter mijn rug
sommigen worden zwart geboren sommigen worden zwart gemaakt dat heet: mensbeeld
ook zonder insigne of helm is een mens het eren waard leven is een radicale daad
de wereld wil dat je groeit dat je blijft groeien soms groei je tot wel vier meter lang
het ligt aan waar je staat
tot welk verhaal je mijn schaduw maakt
#6 Je bent er
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van de schietpartij in Rotterdam. Voor Romy, Marlous en Jurgen en iedereen die van hen hield.
Je bent er
Je bent mooi zoals een gelukkig kind: levenslustig, stralend, je kijkt me aan en de stad trilt
je opende een deur zoals je altijd ja zei tegen het leven
het was een gewone dag je fietste naar je werk en was voorbereid maar niet hierop
je stond op maakte ontbijt voor de mensen waar je het meest van houdt je keek op en was verdwenen
waar je liep liggen bloemen
#7 Mama Erasmus
Mama Erasmus
1.
Wie denkt dat het voldoende is geboren te zijn, heeft het helemaal verkeerd, aldus Erasmus
als je denkt dat ik je heb gebaard om achterin de bus te zitten dan heb je het fout, sneert mijn moeder
je kunt aan een hoop ontsnappen oorlog, ziekte of je ware liefde maar niet aan de stem van je moeder
elke moeder is een soort filosoof maar ze zijn niet allemaal Erasmus
2.
Je kunt boeken lezen maar ook mensen
een kind en zijn ouder kennen elkaars taal ik spreek vloeiend moeder
ze lacht graag daar zit de crux wist Erasmus al
humor is een protest een dekmantel een goocheltruc
om te zeggen wat we denken zonder te krenken
3.
Erasmus schreef meer dan twee meter aan werk - herziene edities niet meegeteld -
ik kocht vandaag appels op de markt voor een goede prijs en schreef dit gedicht ook Erasmus moet honger hebben gehad
wie hem voedde, wat hij at daar heeft hij het nooit over gehad wel waarschuwt hij tegen moeders verwennerij daar krijg je slappe mensen van
het is maar net welke moeder je hebt gekregen Erasmus, you lucky boy
#8 Troost
Troost
troost wordt gewantrouwd zeker in de poëzie
die wil te graag waardoor het juist irriteert
het moet achtelozer zoals een hand die je jas aanneemt
na een lange dag je op de schouder klopt
een kaars aansteekt bij binnenkomst
zo werkt troost
dat je op de drempel van dit gedicht mij kaars ziet schrijven en zo lang als je dit leest de warmte voelt
Stadsgedichten 2024
#1 Vuile Handen
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van het besluit een nieuwe stadsbrug te bouwen, die het einde van het natuurgebied de Esch zal betekenen.
Vuile Handen
Nooit zegt iemand: ik haat natuur
bladblazers en gifstrooiers composthoopkenners en rommelplanters zeggen allemaal van natuur te houden
als je een tuin wil laten bloeien moet je vuile handen maken als je een stad wil laten leven ook
wat is leven, kun je vragen
moet je snoeien en met harde hand je eigen tuin van Eden vormen of de natuur zijn gang laten gaan?
bruggen bouwen klinkt goed maar betekent ook wegen leggen op zachte grond waar dieren sliepen
het begint bij een hartslag en een ademhaling het is aan ons wiens hartslag we horen, welke lucht we ademen
#2 4 mei
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van de herdenking op 4 mei 2024 in de Laurenskerk, Rotterdam.
4 mei
op de dag dat ik dit gedicht schreef liepen vier jongens langs wat eens een weg was terug naar hun huis in de hoop vrienden of huisraad te redden
de drone die hen volgde wist met precisie een bom te lossen op hun pad ze verdwenen in een stofwolk die alleen nog online te zien is
het zijn de details die je bijblijven ik heb dit eerder gezien in een andere vorm gehoord
dit gedicht probeert iets te eren wat eerloos werd geruimd wat is het waard?
onrecht trekt nu langs andere plekken, zoals de nacht langs de evenaar verschuift je wilt huilen naar de maan van dit armzalig bestaan
herdenken voelt verdacht veel als wachten op die boemerang van het verleden zoveel gruwel en in naam
van wat?
ik wil mensendaden niet beschrijven als een onvermijdelijke kracht wat je met twee armen en benen kunt doen is even wonderlijk als beestachtig
hoe meer je weet hoe meer het je de adem beneemt je wiegt je eigen hoofd als troost hoe is het mogelijk dat iemand hier
ooit in heeft geloofd?
#3
Dit gedicht is geschreven als cadeau aan het Ikazia Ziekenhuis voor de uitstekende zorg bij de geboorte van haar dochter Mubi.
De natuurlijke houding van de hand is een lichte bolling, omdat deze gemaakt is om te beschermen
het zijn handen die vasthouden en voorschrijven dragen en dragelijk maken
in een hand zitten 27 botjes er zijn huizen met minder muren
van de geboorte tot aan de laatste groet word je gedragen en niet alleen door het huis van je eigen huid maar
door de handen van anderen
#4 Macht in een notendop
Dit gedicht is geschreven ter ere van het afscheid van Ahmed Aboutaleb als burgemeester.
Macht in een notendop
er was eens een lieve, ongeletterde moeder, een koe en een ezel wiens hoofd je streelde na het water halen in de stilte en hitte van Beni Sidel dat deze jongen burgemeester zou worden, had je toen zelf niet geloofd (achteraf kun je zeggen: zie je wel)
Ik heb geen macht, zei je, alleen mijn streven je bent als mens niet verheven boven maar door de wereld heen verweven je moet zonder twijfel in de toekomst geloven
ik kan nu hooguit mensen aansporen en zaken belichten en dat deed je met alles wat je had, in een notendop je kent de kracht van taal en weet hoe ermee te dichten wie sprak eerder zo beheerst de woorden: rot toch op
die jongen uit Beni Sidel wist nog niets van macht maar hij had wat nodig was: geloof en daadkracht
#5 Femicide
Dit stadsgedicht werd geschreven naar aanleiding van de Internationale Dag tegen Geweld Tegen Vrouwen.
Waarom blijf je bij zo’n man?
om erger te voorkomen zo simpel is het
je blijft omdat je weigert een cijfer te worden
want elke vrouw telt als ze dood is
je wil niet worden bijgezet in de statistiek van de meest voorspelbare moord die er is
waarom blijf je bij zo’n man?
omdat je het leven liefhebt zoals je hem misschien wel liefhad
daarom wacht je
op de volgende stap die je veilig zetten kan zodat je val een vangnet wordt
je bent slim als een scarabee je kiest een route en vlucht of blijft, zit uit en schuilt
en ze blijven maar vragen alsof het hen nooit zomaar zo zou overkomen
waarom blijf je bij zo’n man?
maar jij weet beter wat ze liefde noemen heeft een scherpe kartelrand
wat ze passie noemen blijkt te vaak een kleine man
jij bent groter en dat weet je daarom blijf je bij zo’n man
#6 hier
Geschreven voor alle vrouwen van Rotterdam, nar aanleiding van de inhuldiging van Carola Schouten als de eerste vrouwelijke burgemeester van de stad.
hier
ik heb een boek dat laat zien wat hier was en zal zijn ooit
zo’n raar rond woord, ooit een sprookjesboekwoord en we weten wat daarvan komt
grond, daar begint het en lucht vooral en dan een mens een feest, een bos, een hert een jager, een huis, een tweezitsfauteuil met wollen deken
ooit komt en maakt alles wat er is normaal, zodra het er is en dat maakt dit een feministisch gedicht
ook zo’n woord, of eigenlijk twee wat moet je daar nou mee? er staan twee schoenen bij de deur glimmend gepoetste neuzen
wie ze draagt, heeft wat te doen geen glazen muiltje, geen rode schoentjes geen sprookjes meer nu
maar vrouwen die gelijk als mensen trappen oplopen en deuren openen
hun voeten vegen en naar buiten gaan en dat de hele wereld zegt: daar ben je, fijn waar was je toch al die tijd?
en elke vrouw haalt haar schouders op zet nog een stap, ik ben er nu toch we gaan wat doen
er moet nog een hoop gebeuren hoppa, we gaan allemaal verder nu
